Błogosławieni ubodzy w duchu...
albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
"Co jednak oznacza owo "ubóstwo ducha"? Aby dobrze zrozumieć to wyrażenie najlepiej jest sięgnąć do szerszego kontekstu biblijnego i do ówczesnej kultury semickiej. Greckie tłumaczenie Starego Testamentu (Septuaginta — III-II w. przed Chrystusem) używa rzeczownika ptóchos (ubogi) by oddać hebrajski "anaw (lub "ani). Natomiast hebrajski rzeczownik "anaw przywołuje obraz kogoś zgarbionego i jest używany na określenie biedaka, społecznie uciśnionego, nie mającego środków, aby bronić swych praw; "anaw to biedak, który musi się pochylać wobec bogatych i mocnych na znak respektu i zależności od nich. W Psalmach i u proroków termin ten jest używany także na określenie postawy duchowej wobec Boga: "anaw to człowiek uznający swe ubóstwo i swoją zależność wobec Boga (np. Ps 25,16; 40,17; 69,30; 70,6; Iz 41,17)."